Motifler uzunca bir süre pek çok eleştirmen, yazar ya da tiyatro kuramcısı tarafından eserin tema, konu, ana fikir, çıkış noktası gibi yönlerini tanımlamak için kullanıldıktan sonra nihayet bağımsız bir içerik kazanmıştır.
Bu yüzden tema ve yan tema gibi çağdaş tiyatronun belirgin biçimde tanımladığı kavramları, dramatik motif ile ilişkileri bağlamında ele almak ve ayrımlara dikkat etmek önemlidir. Romeo ve Juliet oyununda Aşk’ın bir tema, Âşıkların Ölümü‘nün ise dramatik bir motif olarak tanımlanması böylece yanıt bulur. Dramatik tasarım başlığı altında, dramatik motife en fazla değinen ve belli anlamlar atfeden tiyatro kuramcıları arasında Freytag ilk sıralardadır. Onun motifleri eylemin unsurlarını, sanatsal açıdan, bağlantılı bir bütün içinde bir araya getiren yapı parçacıklarıdır. Şans, kaderin cilvesi, talihsiz güçlerin açıklanamaz biçimde bir araya gelmesi olayların gelişimini başlatır, çünkü insanın hoşuna giden şey bu kötü talihtir.
